Dołżyca

Dołżyca (daw. Dołżyce, w latach 1977 – 1981 Zakole) nazwa miejscowości wywodzi się
od ukraińskiego słowa dołżyna, oznaczającego „długość”. Pierwsza wzmianka o tej wsi leżącej
u południowych stóp Łopiennika nad rzeką Solinką pochodzi z 1552 roku, jako lokowanej
na prawie wołoskim przez Balów z Hoczwi. W ich władaniu pozostała do połowy XVIII w.
Przez kolejne stulecia dzieje wsi związane były ściśle z losami Cisnej. Dołżyca bowiem,
wraz z przyległymi miejscowościami, tworzyła klucz ciśniański. W połowie XVIII w. klucz ten przeszedł w ręce Fredrów, którzy jako właściciele huty, na terenie miejscowości pozyskiwali rudę do przeróbki.

Po drugiej wojnie światowej ludność całkowicie wysiedlono, zniszczono drewnianą cerkiew z 1907 r. i zabudowę wsi, zdewastowano stary cmentarz. Miejsce po nieistniejącej już cerkwi, na wzniesieniu w pobliżu odejścia szlaku na Łopiennik, znaczy obecnie drewniany krzyż.

Dzisiaj miejscowość tę, usytuowaną przy Dużej Pętli Bieszczadzkiej, charakteryzuje wiele walorów widokowych.

Zapraszamy na wirtualny spacer po wybraniu odpowiedniej miejscowości https://cisna.pl/wirtualnyspacer/

Godna polecenia jest wycieczka przez przełęcz między Jamami i Łopiennikiem do Łopienki.

Miłośnikom wycieczek rowerowych szczególnie polecamy trzy trasy z Dołżycy:

• przez Buk do rezerwatu przyrodniczego Sine Wiry

• przez Buk do XVIII – wiecznej cerkwi w dolinie Łopienki

• drogą leśną do Kalnicy, a następnie ścieżką historyczną Bieszczady Odnalezione.*

* stworzona w 2012 roku ścieżka historyczna Bieszczady Odnalezione wiedzie nas w świat, którego już nie ma, który przestał istnieć. Autorzy trasy oznakowali tablicami, bardzo dokładnie obrazowo i merytorycznie, trzy nieistniejące wsie bieszczadzkie: Zawój, Łuh i Jaworzec.

• Ścieżki rowerowe

• Przycerkiewny cmentarz

• Park linowy „Kamikadze”

• Czarny szlak turystyczny: na północ w masyw Łopiennika (1069 m n.p.m.),
  na wschód przez Falową (968 m n.p.m.) do Jaworca.

• Wiata turystyczna

• Plac zabaw